Анхны дурсамж...

Тусгаар тогтносны 1 сарын ойн өдөр өнөөдөр. 2011.03.11

Манайх хэзээнээсээ л хөдөөний айл байсан бөгөөд намайг 5-р анги төгссөн зун хотод ажилладаг том эгч аав ээж 2-т зээ төрүүлж өгөхөөр болсон тухай мэдээг дуулгасан тэр даруйд сумаас аймгийн төв рүү шилжих гэнэтийн шийдвэрийг гаргаж байсан 12 жилийн өмнө.

Сумын сургуулийн 5-р ангийн охин хичээлийн шинэ жил эхлээд удаагүй тэр нэг намар анхны хайрын захиа авч байж билээ.
...Дунай мөрний хөвөөнд
Дуутай бороо шаагиж байна
Дурлаж бичсэн захианы минь
Дугаар №1 ... гээл хэд хэдэн бадаг шүлэг бичсэний төгсгөлд хоёулаа үерхэе гэсэн байсан. Цочирдсон би захиагаа эгчдээ үзүүлтэл "жоохон юм байж битгий маяглаад бай хичээлээл хий" гэж шууд загнуулсан. Захианы эзэн паралель ангийн хөвгүүн хариуг нь өгөөгүйд тэгдэг байснуу эсвэл өхөөрддөг байснуу мэдкү зүгээр явуулахгүй гэзэг үснээс татаж зулгаана, нүүрэнд шохой түрхэх зэргээр шоглодог байж билээ. Тэр үед тэдний ангид англи хэлэндээ сайн намхан туниа муутайдуу бор хөвгүүн шилжиж ирснийг хэлэндээ гайгүй гэдгээр нь л бүүр түүрхэн санадаг тэгээд ч хэдхэн сар болоод зуны амралт эхлээд дараа жил нь шинэ газар төвхнөсөн болохоор "тэр" хэн байсныг мэдэх завшаан тохиолдоогүй ээ.

Оюутан болсноос хойш тэр залуутай санамсаргүйгээр цөөхөн тааралдахад хэзээний сайн найзууд мэт илэн далангүй харьцдагт нь битүүхэндээ гайхдаг л байсан ч нэг нутгийнх учраас ингэж хөөрхөн загнадаг байх гэж боддог байлаа. Гэтэл "нөхөр" 5-р ангид шилжиж ирэнгүүтээ л надад дурлачихсан, би түүнийг нь анзааралгүй шилжиж яваад сураг алдарцгаасан байсан гэсэн түүний хэлж ярьж бичиж байгаа зүйлст миний сэтгэл гэдэг чинь уярах янзтай болохоор нь тавийн талыг насалсан хашир зангаараа шалгалтанд оруулаадтал шууд F авчихсан. Одоо харин, би тухайн үед шалгалтаа хэтэрхий чанга авсан эсвэл эрэгтэй хүн магадгүй иймэрхүү шалгалтыг давдаггүй байх гэж бодоод хэрвээ чин сэтгэлээсээ сэдвээ өөрийн болгочоод дахин асуугдвал боломж олгоно гэсэн бодолтой байгаа.

Гэнэн цайлган цагаан бага насны үйл явдлууд бүгд л хөгжилтэй дурсамжууд юм даа.